Yudum
Yudum
1 ay önce sizden hediyeleşmemizi istemiştim.
Bana yolladığınız para ile hem bolobolo topluluğunun hem de burcu’nun işlerinin bir parçası olacaktınız ben de size ‘çam sakızı, çoban armağanı’ yapabildiklerimden gönderecktim.
Sadece para yollamanız gerekmiyordu elbette. Sayamadığım kadar çok kişi bu çağrımı kendi çevresiyle paylaştı, erişemeyeceğim yerlere ses olmamı sağladı. Evdeki canım arkadaşlarımın manevi desteğinin, cesaretlendirmesinin, dağınıklığıma göz yummalarının bedeli ise ölçülemez. Emre bununla da kalmadı -komik çocuk-, zaten kazancımız bir, harcamamız bir yediğimiz içtiğimiz bir, bir de kalktı 50 TL yolladı hesabıma… İşte bunun gibi harika hikayelere sahibim ve her gün bir yenisi ekleniyor.
Teşekkürler!
32 kişiden, para yoluyla destek olmak istediğine dair mesaj geldi. Bir kısmı ulaştırdı, bir kısmı kendi süreçlerine göre istedikleri zaman gönderecekler.
Peki bu 1 ayda ne yaptık biliyor musunuz? İşe güce keyifle koyulabilmem için ihtiyacım olan asgari tutarı aşarak, toplam 1.800 TL topladık.
Teşekkürler!
Artık çağrımın sonlandığını duyurabilirim :)
Bu arada size yollayacağım hediyelerimi çok beğenin istiyorum. Hatta o kadar çok beğenin ki -hikayesiyle birlikte- bunları dolaşıma açın istiyorum. Mesela 1 yıl kullandınız sonra verin onu çok sevdiğiniz bir arkadaşınıza ve sonra o da kullansın 1 yıl ve versin hikayesiyle birlikte bir başka arkadaşına… Dolaşsın dursun birlikte yarattığımız bu güzellik.
Teşekkürler!
Şimdik neler halloldu onu söyleyeyim:
Masa, sandalye, leğen, kutu vb. acil şeyler cepte.
İstanbul’dan Neslihan ve Zeynep bana patik kalıbı ayarlamak için çok çaba sarfediyorlar, yakında o da hallolur böylece en çok zevk aldığım işi daha sık yapabilirim.
Yün için ise biraz bekleyeceğim. Elimdeki mevcut yünü boyayıp kalan miktara göre ustama telefon açacağım. Sonra bir de köyden gelen bir çuval kuzu yünü var, bakalım onu istediğim gibi işleyebilecek miyim….
Boya konusu hala tüm hassasiyetiyle orada duruyor. Ah keşke şu tabii boyalara ulaşabilsem. Nasıl uygulayacağımı öğrensem? Nilüfer, Oygar? Orada mısınız? Sizin yapabileceğiniz bir şey var mıdır bu konuda? :) Neyse sırası gelmişken İnternetten tanıştığım Beste Pekoz’un doğal boya ve kumaş boyama atölyesine gitmek için sabırsızlandığımı da belirteyim. Belki yolladığınız destekler sayesinde o atölyenin ücretini de çıkartabileceğim.
Gelen ve çağrımı sonlardırsam da gelmeye devam edeceğini hissettiğim bu maddi destekler, siparişler, çalışma alanımda göz ardı ettiğim, ertelediğim, ikinci plana ittiğim ihtiyaçlarımı da karşılamama yardımcı oluyor. Küçücük ama küçücük şeylerin ne kadar büyük etkilerinin olduğunu görmek beni çok etkiliyor ve rahatlatıyor.
Teşekkürler!
Müthiş bir keyifle çalışır oldum, eskisi kadar yalnız da hissetmiyorum artık.
Bolobolo topluluğuna ve Burcu’nun İşleri’ne el uzatan, sesine ses, bereketine bereket katan, sevgisi ve ilgisiyle destekleyen herkese, her cana şükran…
16 günde 21 kişiden işlerim için ihtiyacım olan desteği sağlayabileceklerine dair haber geldi.
16 günde 13 kişi para hediyelerini uçurdu. Toplamda 1.000 TL uçtu. Desteklemek isteyen diğer canlardan da yakında bana para uçuracaklarına dair duyumlar aldım :)
16 günün sonunda devasa çalışma masam ve tabure demek için çok büyük olan güzeller güzeli sandalyelerim eve geldiler, yerlerine yerleştiler. Hatta ilk çalışmayı, sırf bana destek olmak için arkadaşlarına hediye etmek üzere bana siparişler veren annemle yaptık.
Annem ayrıca hediyeleriyle de beni rahatlattı, artık eşyalarım kolilerde değil güzel muhafaza kutularında duruyor.
Küçücük değişiklikler, büyücek değişiklikler hepsi çok kıymetli ve beni çocuk gibi sevindiriyor.
Bunun yanı sıra tabii zorluklar, küçük aksaklıklar da oluyor. Mesela marangoz İbrahim Abi’nin tezcanlılığı masayı düşündüğüm gibi banyoya yerleştirememe sebep oldu. Aslında gelip ölçüleri kendisi almıştı ama milimetrik de değil baya santimetrik hatalar olmuş. Önce epey bir sıkıldım sonra banyoya tekrar alıcı gözüyle baktım ve hem ışığın hem içerideki havanın yazın yetersiz geleceğini farkettim. İstesem de keyifle, huzurla ve sağlıkla çalışmam zor olacakmış. Şimdilik çalışmaları evin çok da kullanılmayan koridorunda (fotoğrafta da görülüyor) yapmaya karar verdim. Artık bu koridorun da anlatacağı hikayeler olacak!
Duygularımı da nasıl anlatsam ki size? Kocaman bir ailem olduğunu bildiğim için rahatlıkla bu destek çağrısını yapmıştım zaten. Orada olduğunuzu biliyordum! Ve gönderdiğiniz mesajlarla, para armağanlarıyla, ilginizle bir o kadar daha desteklenmiş hissediyorum şimdi.
Çok zenginim öyle böyle değil. Sağolun! :)
Destek çağrım devam ediyor, güncellemeleri de yine buradan paylaşacağım.